آقای کروبی عزیز ، این باصطلاح نمایندگان ، سالهاست نوکر قدرت شده اند. با قانون و بی قانون هم فرقی ندارد

جناب کروبی ! اگر چه به رغم همه احترامی که به پاس پایمردی تان در پای حق مردم برایتان قائلم اما هنوز هم معتقدم شخص جنابعالی و همفکران سیاسی تان برای آنچه در جریان اصلاح قانون مطبوعات پیش آمد یک عذر خواهی تاریخی به مردم ایران و آنانکه بار نمایندگی شان را به دوش می کشیدید ، بدهکارید ولی چون موضوع بحثم این نیست از آن میگذرم . نکته ای که می خواهم بر آن تأکید کنم این است که اکثر کسانی که شما در نامه اخیرتان خطابشان قرار داده اید ، اساساً نماینده مردم نیستند . اینها بقول معروف بیش و پیش از آنکه وکیل المله باشند وکیل الدوله اند . این جماعت ، از حیث روش انتخاب ، هیچ فرقی با احمدی نژاد ندارند و فلسفه وجودی و تاریخ مصرفشان تا زمانی است که قلاده حاکمیت را بر گردن داشته باشند و برای قدرتمندان دم تکان دهند . فرقی هم نمی کند که برای این کار قانونی از تصویب بگذرانند یا خیر . کسی که بر کرسی نمایندگی مردم نشسته و با دیدن آن همه سبعیت و ناجونمردی و جنایت و کشتار هم میهنان مان خم به ابرو نیاورد را واقعاً باید چه نامید ؟ نماینده !؟ من اینگونه تصور نمی کنم . اینها حتا ارزش نامه نگاری از طرف شما را هم ندارند . مردم ایران الآن سالهاست از مجموعه ای تحت عنوان مجلس شورای اسلامی ( و نه ملی ) دست شسته و قطع امید کرده اند و توصیه می کنم شما هم بهتر است همین رویه را پیشه کنید . زنده باد آزادی