جهان بر سر دوراهی " حمله نظامی محدود به ایران " یا " پذیرش ایران دارای قدرت هسته ای " ! ریسک کدامیک بالاتر است ؟

هوا بیش از هر زمان دیگر غبارآلوده است . موج تحریم های ریز و درشت اقتصادی راه افتاده و بزودی به جایی خواهد رسد که کمر مردم در زیر بار این فشار خرد خواهد شد . عدم فروش بنزین به تنهایی میتواند اقتصاد هر کشوری را به زانو درآورد ، ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست . اینک ، جمهوری اسلامی ، گربه ای را می ماند که در کنج دیوار گیر افتاده و هر آن ممکن است برای خلاصی از این دام ، به صورت جهان پنجه بکشد . در همین راستا ممکن است بزودی شاهد افزایش حجم عملیات تروریستی در کشورهای غربی ( بقصد تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی این کشورها و فشار بر دولت ها در جهت کاهش یا قطع تحریم ها ) و عملیات نظامی و تروریستی علیه نیروهای کشورهای غربی و بویژه آمریکا در عراق و افغانستان و لبنان و فلسطین باشیم . این واقعیت ها را همه می دانند و دقیقاً به همین دلیل است که این روزها بیش از هر زمان دیگر شاهد اخبار حاکی از احتمال افزایش حمله نظامی محدود به زیرساخت های اقتصادی و هسته ای ایران هستیم . این ها ، همه از یک طرف و قلدرنمایی ها و هارت و پورت ها و تهدیدهای نظامی مطرح شده از جانب مسئولان نظامی و سیاسی ایران ، از طرف دیگر ، باعث شده که احتمال بروز حمله نظامی به تأسیسات ایران بیش از هر زمان دیگر مطرح باشد . واضح است که آمریکا و متحدان غربی و منطقه ای اش خود را بر سر یک دوراهی می بینند . پذیرفتن ریسک حمله نظامی محدود به ایران با همه تبعات سیاسی و اقتصادی و امنیتی آن یا سکوت و صبر کردن در مقابل عملیات مشکوک اتمی جمهوری اسلامی که ممکن است هر آن به ساخت بمب اتم و تهدید منطقه و جهان بیانجامد . پاسخ به این سؤال و انتخاب بین این دو گزینه ، ممکن است بزودی مشخص شود . یادم می آید که در یکی از اپیزودهای مجموعه کمدی " هارولد لوید " کمدین فقید آمریکایی ، آنجا که قرار بود اهل محل با گروهی از اشرار و اراذل درگیر شده و خود را برای همیشه از شر مزاحمت های آنان راحت کنند ، رمز شروع عملیات حمله این بود : بوی باروت می آد ! و من هم مجبورم در خاتمه این نوشتار همین را بگویم : بوی باروت می آد . زنده باد آزادی و پاینده باد ایران